Обичам стъпалата
към усмивката ти
Не ги броя.
Докато бързам
по циментовите спомени
се влюбвам в ключовете
за вратата ти,
които винаги са в мен.
Обичам сетивата
на душата ти.
Сатенът на чаршафите,
които никога не са
на мястото си.
Червеното на свещите
и чашите,
препълнени с илюзии.
Обичам начинът
на сгънати салфетки,
приличащи на лилии.
Усещането за любов
почти е близост.
Обичам свободата ти
да бъдеш друг.
Под сенчестите склонове
на щастието тихо е,
от мен
до теб.