Ти отдавна не знаеш коя съм,
колко пътища извървях,
колко вечери под небето,
изживях, но една не спах.
И не знаеш къде е светло,
щом небето се потъмни.
Трудно е да е леко,
но е лесно да ме боли.
И не спа луната тънка,
и не спа дървото вън,
под което веднъж се върнах,
но си остана пън.
Не бъди така уверен -
няма да разбереш,
колко трудно е да е лесно,
колко лесно е да се спреш!