Снимки,
само снимки останаха от теб.
За мен и две стотинки не струват вече те.
А колко скъпи те ми бяха !
И колко скъпа ти ми беше.
Тях близо до сърцето си държах
и то усмихнато гореше.
Сега е друго …
Излишна тежест сякаш нося.
Гръдта ми нечовешки грубо се вкамени.
Трохи внимание принуден бях пред теб да прося.
Но ти не се смили пред този,
за когото свята беше.
Не ме погледна , просто продължи.
Сега е …
Сега ми е студено …
И за да те забравя, аз ще се стопля …
от огъня на твоите снимки.