Като Пижо и Пенда. Не от страст - от удобство.
Не от нужда - по навик. Всяка нощ - по дефолт.
И от страх... от двулицеви нови възможности.
Ще ни носи ли "новото" само смях и разкош?
Като Пижо и Пенда си красим рамената.
Красотата - еднаква и на цвят, и на пипане.
Всеки жест, всяка ласка е до болка позната,
абсолютно известна и рутинна, убита.
Като Пижо и Пенда - друг ни дърпа конците.
Не посява надежди след командата "Стой".
Без мечти и без трепет, но по своему сити.
Лягам вечер спокойна, все по-сигурен - той.
Като Пижо и Пенда - традиционно усмихнати
денем. Нощем си търсим само повод за пиене.
Мила ми "половинко", ти не си ли подтиснат?
Тази мрежа, дефакто, я създадохме ние!