Мъж съм! Мъж като за няколко жени...
Мъж съм! Макар, че много ме боли...
Мъжко ли е да се скриеш зад ъгъла
или да се оправдаеш, че и тя те е лъгала?
А мъжко ли е за силен да се представяш
и чужди съдби да управляваш?
Или пък може би мъжко е
без опит дори да кажеш: Тежко е!?
Тъжно е - животът за нищо не пита.
Живота край тебе внезапно прелита...
Страшно е, когато в огледалото се погледнеш
и ти иде от себе си да побегнеш...
Красиво е да си винаги усмихнат и силен,
но сиво е, ако на нечия воля попаднеш във плен!
Мъж съм! Боли ме от стари кавги и скърцащи мисли.
Но, мъж ли съм? - Пълен съм с помисли нечисти...