* * *
Помоли се на Господа -
на Голямата Тишина,
затова, че сърцето ти още е живо.
И дай на молитвите си имена -
Дете, Лято, Нива...
Помоли се на Господа като всичко,
което видяха очите ти.
Дума по дума, сричка по сричка
в пространството се разплискай.
Като път се моли, понесъл
хълмовете, небето...
Като облачето - завеса,
зад която ще ги пренесете.
Помоли се на Господа като река,
която в морето се влива.
Помоли му се като искра,
от огъня, който изстива.
Помоли се, човече, просто така,
затова, че молитвата е красива.