Не стискай толкова силно очи!
От това просяка,който подмина,
като снежинка няма да се стопи,
та той живее във зимата само.
Заедно с детето до него, което,
сляпо- с бялото си се вглежда
в дланите ти и дъвче коричката,
хвърлена грубо през нечие рамо-
на кучето,скимтящо в краката му.
Не стискай очи, иначе ще болят..
а кръвта им ще ти вгорчи
още повече вкуса на месото-
човекоядецо!.. Не стискай очи!
Че ще подминеш и пламъчето-
от тънката клечка кибрит,
която стиска детето в ръка,
и тогава ще бъдете квит.Почти.
Само дето- ти ще си без душа.