Може би малко ми е меланхолично,
а може би много искам да се прикрия,
но между другото, ти си причината
да те помня.
Да помня колко са светли очите ти,
как обичам да се усмихваш,
колко ме вълнуват гласа ти,
устните ти, косата ти.
Kак не мога да заспя
без да ти кажа онези думи,
на които света все още крепи се.
Да, не ме е страх да ти кажа
"обичам те" - ти си причината!