Мъко моя, още неналюбена,
нежност моя, сладост за душата,
жадно, с ласки на мечти събудени,
ще те любя като буен вятър.
Имаш си местенца нецелувани;
имаш си местенца непогалени –
ще си ги намирам затъгували
и ще ги налюбя непожалени...
Обич моя, младостта отмине ли,
даже като спомен – отлетяла,
ще си не подвластна на годините,
моя първа лястовице бяла!
Бой..Боев, 2018