Не ме е страх от бедността –
страхувам се, че е порочна.
Не бих забравил как пестя,
но се страхувам да започна.
Не ме е страх от подлостта
дори родена от омраза –
страхувам се, че старостта
от злоба няма да опазя.
Не ме е страх, че ще умра,
но старостта ми се страхува;
страхува се – да разбера,
че и да вика – не я чуват...
...а идва Зима! В самота,
с Любов прощално-нажалена,
стареем тихо...Сняг, в ноща,
навява страх... И е студено!
Бой..Боев, 2017