По перваза на утрото - слънце.
Ръся думи, наместо трохи .
Събирам самотните гълъби
да нахранят свойте души.
По перваза на утрото - сънища.
В тях синът ми е още дете -
ръся спомен и нежност в косите му,
а той расте ли расте...
По перваза на утрото - истини.
Сухи, студени - бодат...
Кипвам с вода треви бивши -
попарвам ги да не болят.