Жадувам те безкрайно , чакам без умора,
както цветът очаква първата роса,
за да разбиеш бариерата на мрака морен
към чистата , желаната зора.
Жадувам те, да се спася копнея,
както гора копнее покой и тишина.
Така -изгубена под слънцето- ще линея
между реалност и мечта .
/"Жадуван лъч" -Н. Георгиева/