(По Korn- Tearjerker)
Как искам да имаше някой
да имаше някой, който ме обича!
Защото някога..и аз бях някой,
аз знаех- някой ме обича.
Сега стоя, измръзнал и самотен,
а призраците даже дом намират,
пълзейки изпод камъка надгробен!
А искам да имаше нещо,
кажи ми, моля те,че има по-добро,
че има повече от туй сега-
покълналата в мене самота.
И искам да можех да го усетя,
искам да можех да го отвлека,
да го престоря, тайно да го взема...
но никога не мога- винаги остава само
покълналата в мене самота.
Дали и тишината чувства се самотна?
Дали и тя усеща се сама?
А кой ли,кой ли всъщност би узнал?
Чувал съм я само да ми шепне:
"Време е, ходи си удома-
на други тая вечер ще е светло,
те заедно са- тяхно право е едно..."
А как искам да имаше нещо,
кажи ми, моля те, че има по-добро,
че има повече от туй сега-
покълналата в мене самота.
И искам да можех да го усетя,
искам да можех да го отвлека,
да го престоря или тайно да го взема..
но никога не мога- винаги остава само
покълналата в мене самота...
Водата в тая вана вече е студена,
животът вече стар и уморен е...
А искам да можех да го усетя,
искам да можех да го отвлека,
да го престоря, тайно да го взема...
но никога не мога- винаги остава само
покълналата в мене самота.