Осем и половина
вечерта.
Слънцето-
лениво,
уморено-
се усмихва
на изгубените
край пътя
парченца
разноцветни
стъкла.
Златист прах,
водни капчици
от косите
на
някоя горска
фея...
По-малко от час
и на помощ
ще се притекат
щурци,
буболечки,
зверчета,
усмивки
и вятър
и ще позволят
на времето
да спре
и да си почине.
.......
Стоп.
КраиТочка