мълчание обсебва
дните ми.
и нощите ми.
през деня съм
сам сред всички други
хора,
нощем пък съм
просто сам.
говорих каквото
говорих със
себе си,
даже нямах
нужда от огледало.
и мълчанието се прокрадна.
после даже
му стана комфортно.
а аз, нали съм
добър домакин, усмихнах се
и постелих дивана
във гостната.
откакто стана студено, обаче,
вече делим и леглото ми.