/Re:/
Писмото ми ли, пак те впечатлява,
или мислите ми са ти близки!?
Кое е "страшното" тогава...!?
Ние с теб сме просто истински!
Днес откриваме в очите си,
много болка... и без думи
с теб споделяме съдбите си...
Няма друго помежду ни!
Нужна ли е благодарност,
за това, че съм до тебе,
в мислите си, а реално
съм далече, непотребна!?
Мисля си, ще дойде време,
да открием още истини...
Нека до тогава с тебе
сме приятели, но истински...