Едно перо летеше във въздуха и отказваше да се подчини на закона за гравитацията.
Погледът ми се залюля след него, над покривите на блоковете, над просторите с цветно пране и спря на ръба на един балкон. Кацна на сандъчетата с цъфнали алени мушката и започна да им се любува. А междувременно... от балкона на съседния блок, едно момиче полетя като перо, носено от вятъра, но погледът ми не се откъсваше от мушкатото. Беше се нагледал на кръв.