Самотата ми е песента на твоето завръщане.
Пее тялото ми, очите ми,
клепачите ми рисуват сенки.
Мисълта ми се разпъва на ластик към теб,
като ароматна дъвка, която прави
благоуханни балони от щастие.
Веднага след сутрешното протягане
достигам хавлията ти.
Бойлерът, за чието пускане и спиране
отговаряш само ти се е наежил
като бяло еднооко куче.
В банята съм само вода, гореща вода.
Кипнала, пареща, димна, в посока към теб.