автор: LATINKA-ZLATNA

Винаги, когато завалеше сняг,
баща ми разказваше приказката за носачите на любов:
зимата идва,
а те нямат нищо...
Тогава
носачите на любов тръгват на път
с кошници, пълни с лято, с мечти и с
малко човешка доброта.
Влизат във всяка къща.
Дават хляб и любов
и от половината манерка –
вино и любов,
и думи,
в топлина потопени.
Носачите на любов от моето село
са живели в оскъдните времена
и са обичали безусловно
и безмерно
всички и всекиго.
А сега те са някъде далече, далече...


САКАЧИ

Автор: Љубинка Донева, Македонија

Секогаш кога ќе заврнеше снег
Татко ми ја почнуваше приказната за сакачите:
Доаѓа зима
А ништо се нема
Тогаш
Сакачите тргнуваат на пат
Со кошници полни лето, сон И
Малку човечка добрина
Во сека куќа влегуваат
И даваат леб и љубов
И од половина плоска
Вино и љубов
И зборови
Во топлина натопени
Сакачите од моето село
Што во некои штури времиња живееле
И љубеле безусловно
Сè и секого
Безмерно.
А сега се некаде мошне далеку, мошне далеку...