By R.Y. Simova
My dearest dad,
I am writing this letter to tell you that
I am in good health and I am doing well.
I follow breathlessly my dreams and nothing
can stop me from being what I want to be..
I have not forgotten about your existence..
I keep thinking about you and mum a lot
I love you both and I miss our home…
But I have grown up strong - just like you, daddy
And I am going to find my own way through life.
Sometimes in the past,
when I was afraid of the dark,
when I kept eating sweets to excess,
and I could not cope with the ignorance …
you, daddy, used to teach me…
You told me - "Keep your head up!
You can win over the temptation,
beat all your fears and ignore the pain!
You have to be a stronger person,
you have to become a real Man!”
Then, daddy, you would gently squeeze my small hand
and I would overcome the weakness in haste.
I grew up happy around you and Mom.
I realized what Truth, Love and Comfort are.
I am prepared for the real life.
And almost nothing can give me a fright.
Well, this is about me ... Tell me - how are you?
Does mom take her pills on a regular basis?
Do you still smoke your pipe in the evening?
Did you manage to find any cheap firewood?
I am sending you some money for a rainy day...
Please, do not get upset and do not ask me why!
It is already cold outside. Winter is coming...
Buy yourself some shoes and a new coat for Mom…
I also send many kisses to both of you, dad.
Do not worry about me - I am doing well…
I am coming home for Christmas, albeit briefly...
I love you very much:
Your grown up child
Ïèñìî Äî Òàòêî
Çäðàâåé, òàòêî!
Îòêðàäíàõ ñè ìúíè÷êî âðåìå,
çà äà òè ïèøà, ÷å àç ñúì äîáðå.
Çàäúõàíà ñëåäâàì ìå÷òèòå ãîëåìè
è íèùî íå ìîæå ïî ïúò äà ìå ñïðå.
Íå ñúì Âè çàáðàâèëà. Ìèñëÿ Âè ìíîãî!
È çíàì, ÷å Âè ëèïñâàì - òîâà ìè òåæè,
íî òðÿáâà äà ñòèñêàìå çúáè, çà Áîãà!
×îâåê, â ñëàáîñòòà ñè, íàé-÷åñòî ãðåøè...
Òàêà – òè ìå ó÷åøå íÿêîãà, òàòêî,
êîãàòî ñå ïëàøåõ îò ÷åðíèÿ ìðàê,
êîãàòî ÿäÿõ äî ïðåÿæäàíå ñëàäêî
èëè ñå ïðåïúâàõ âúâ êúùíèÿ ïðàã.
Òîãàâà ìè êàçâàøå – “Ãîðå ãëàâàòà!
Ñòúï÷è èçêóøåíèå, áîëêà è ñòðàõ!”
Òè ñòèñêàøå ëàñêàâî-ñèëíî ðúêàòà ìè
è àç ñå ïðåáîðâàõ íàáúðçî ñúñ òÿõ.
Ïîðàñíàõ ùàñòëèâà ïðè òåá è ïðè ìàìà.
Ðàçáðàõ ùî å âÿðíîñò, ëþáîâ è óþò...
Ãîòîâà ñúì âå÷å! È íèêîãà íÿìà
äà ìå èçïëàøè ÷îâåøêèÿò ñòóä!
Òàêà å ïðè ìåíå... Ïèøè, êàê ñòå Âèå?
Íàìåðè ëè åâòèíè, ñóõè äúðâà?
Ìàìà – ëåêàðñòâà ðåäîâíî ëè ïèå?
Ïóøèø ëè îùå ñëåäîáåä ëóëà?
Èçïðàùàì Âè ìàëêî ïàðè. Äà ñè èìàòå.
Íå ìè ñå ñúðäè è íå ïèòàé çàùî!
Ñòóäåíî å âå÷å íàâúí. Èäå çèìàòà...
Êóïè ñè îáóâêè, íà ìàìà – ïàëòî!
Öåëóâàì òå ñèëíî è ìîëÿ òå, òàòêî,
íå ñå ïðèòåñíÿâàé! Àç ñúì äîáðå!
Ùå äîéäà ïî Êîëåäà, ìàêàð è çà êðàòêî...
Îáè÷àì òå:
Òâîå ãîëÿìî äåòå.