Когато пустотата
асматично ни разпада
с очи посинели от студ,
с пропукани устни – лавина
по гърба на летния ад..
когато ти я спасиш от скалата
и аз я докосна с душа –
ще можем ли от гърди да изтръгнем:
Детето ни, тя!
Привет, Anonymous » Регистрация » Вход |
|