Познавах аз един човек.
Животът му бе много лек.
Помагаха му брат и шеф.
И гледаше той своя кеф.
Но имаше и той беда.
Събрал се бе със зла жена.
С нещастна обич бе орисан,
на неговото име вписана.
Севдана къщата изнесе
и с други днес се забавлява.
Но нашият герой не вдява
и още пее свойта песен:
Обичам те прекрасна фейо,
детенце само ми роди,
от някой циганин дори...
и много водка ще се лее.
Нали съм славен музикант,
и на перото пръв талант
аз циганчето ще обуча,
на всички тайни ще науча.
На бой ще може да търпи,
че мама ще е много строга.
Ще харчи чуждите пари
и ще си пийва все по много...