Замряло времето мълчи
от болка тишината стене
и две угаснали очи
безмълвно тяло на колене.
Въздишка вместо вопъл бледен
коси от ужас побелели
и жест отчаян и последен
в ридание минутите са спрели.
И водопад от рукнали сълзи
агония без капка звук
неумолимо времето пълзи
и всичко свършва точно тук.