Байно ле бачо Иване,
колко години минаха
минаха и заминаха,
`се мене бачо да траеш,
`се мене бачо да знаеш.
`се мен да любиш бачо ле
`се мене с обич да гледаш.
`Ма нал съм бачо убава,
убава още гиздава
със снага тънка брезица,
и червена гъста косица,
Не гледай бачо холандки
че те са бачо неверни,
не знаят ракийка да сгряват
и песен да ти припяват.
Не знаят чорбица да сготвят
и топло легло да приготвят.
Таман си свикнал със мене,
салатка да ти приготвя,
ракийка студена да турна
и после да та катурна.
Пък ти да ми носиш дарове
от оная пуста чужбина
да съм ти бела, червена
и весела булка засмена!