Цветче от момина сълза
ми върна ехото
от миналата пролет.
Бръшлянът обвива спомените,
а розите ни чакат
някъде около нас.
Луната вирна нос .
Сърдита беше.
Времето я бе изяло.
Кръв от раната, моята.
Белегът боли.
От миналото.