Äàìàòà â ÷åðíî
Òÿ äîéäå ïðè ìåí åäíà ñóòðèí,
åäíà ñàìîòíà íåäåëíà ñóòðèí.
Äúëãàòà é êîñà ñå âååøå
íà çèìíèÿ âÿòúð…
Íå çíàÿ êàê ìå îòêðè
çàùîòî õîäåõ â ñåíêèòå
è ïîêðàé ìåí áÿõà ðóèíèòå
íà áèòêà, êîÿòî íå ìîæåõ äà ñïå÷åëÿ.
À-à-à…
Òîãàâà òÿ ïîèñêà äà íàçîâà ñâîÿ âðàã.
Àç é êàçàõ çà íóæäàòà íà íÿêîè ìúæå
äà ñå áèÿò è äà óáèâàò áðàòÿòà ñè
áåç äà ïîìèñëÿò çà ëþáîâòà èëè çà Áîãà…
È ÿ ïîìîëèõ äà ìè äàäå êîíå,
ñ êîèòî äà ïðåãàçÿ âðàãîâåòå ñè –
òàêà ñèëíà áå ÿðîñòòà ìè
äà ïîãàçÿ òîçè ïðîïèëÿí æèâîò.
À-à-à…
Íî òÿ íå áè ïîìèñëèëà çà áèòêà
êîÿòî ïðèíèçÿâà õîðàòà äî æèâîòíè –
òîëêîâà ëåñíà çà çàïî÷âàíå,
íî ïîñëå íåâúçìîæíà çà ñïèðàíå.
Çàùîòî òÿ - ìàéêàòà íà âñè÷êè õîðà -
ìå ïîñúâåòâà òîëêîâà ìúäðî,
÷å ìå áåøå ñòðàõ äà õîäÿ ñàì îòíîâî
è ÿ ïîïèòàõ äàëè áè îñòàíàëà ñ ìåí.
À-à-à…
“Î, ëåéäè, ïîäàé ìè ðúêàòà ñè”, ïðîïëàêàõ
“è ìå îñòàâè äà ñè ïî÷èíà äî òåá.”
“Èìàé ìè äîâåðèå è âÿðâàé
âúâ ìåí.”, êàçà òÿ
è èçïúëíè ñúðöåòî ìè ñ æèâîò.
“Ñèëàòà íå å â áðîéêàòà,
íå ñå çàáëóæäàâàé.
Íî êîãàòî èìàø íóæäà îò ìåí
áúäè óáåäåí, ÷å íÿìà äà áúäà äàëå÷.”
À-à-à…
Êàçâàéêè òàêà, òÿ ñå îáúðíà
è âúïðåêè ÷å íå íàìèðàõ äóìè
ñòîÿõ è ãëåäàõ äîêàòî âèäÿõ
÷åðíèÿò é ñèëóåò äà èç÷åçâà.
Ìúêèòå ìè íå ñà ïî-ëåêè,
íî ñåãà çíàì, ÷å íå ñúì ñàì.
Îòêðèâàì íîâî ñúðöå âñåêè ïúò
êîãàòî ìèñëÿ çà òîçè âåòðîâèò äåí.
È àêî íÿêîé äåí òÿ òå ñðåùíå
âñëóøàé ñå äúëáîêî â äóìèòå é òúé ìúäðè,
ïî÷åðïè êóðàæ îò íåÿ
êàòî ñâîÿ íàãðàäà
è ÿ ïîçäðàâè îò ìåí.
À-à-à…
Uriah Heep – Lady in black
She came to me one morning
One lonely Sunday morning
Her long hair flowing
In the midwinter wind
I know not how she found me
For in darkness I was walking
And destruction lay around me
From a fight I could not win
Ah ah ah ...
She asked me name my foe then
I said the need within some men
To fight and kill their brothers
Without thought of love or God
And I begged her give me horses
To trample down my enemy
So eager was my passion
To devour this waste of life
Ah ah ah ...
But she would not think of battle that
reduces men to animals
So easy to begin
And then impossible to end
For she, the mother of all men
had counselled me so wisely then
I feared to walk alone again
And asked if she would stay
Ah ah ah ...
Oh lady lend your hand I cried
And let me rest here at your side
Have faith and trust
In me she said
And filled my heart with life
There is no strength in numbers
Have no such misconception
But when you need me
Be assured I won`t be far away
Ah ah ah ...
Thus having spoke she turned away
And though I found no words to say
I stood and watched until I saw
Her black form disappear
My labor is no easier
But now I know I`m not alone
I find new heart each time
I think upon that windy day
And if one day she comes to you
Drink deeply from her words so wise
Take courage from her
As your prize
And say hello for me
Ah ah ah ...