Обичам да вървя.
Не да се возя.
Земята
стъпките ми да брои.
А улицата
с мене да говори,
събрала чужди тайни и съдби.
Да чувам
как дърветата си шепнат.
Със поглед да ги стигам -
до върха...
О, Господи,
това не ми отнемай.
До края си
да мога
да вървя.