На дъното на езерни води
потъна самодивската ми риза.
Над нея облак от небето слиза,
но пак е бяла тя като преди…
В потайни нощи скитам по брега
с надеждата да си я взема.
Но тя лежи на дъното, като поема,
написана от гълъб по снега…
Привет, Anonymous » Регистрация » Вход |
|