Подобно на всички – и ти си
опънал платна към успеха
и плаваш към някакъв смисъл,
но толкова дребен и крехък...
Морето от хорски стремежи,
изпълнено с перли и злато,
остава си бедно, понеже
размерът му е необятен.
Разпръснати в грунда му синкав
са толкова миди, но само
които поемат прашинки
работят за нещо голямо.
Обаче най-важно от всичко
за мида, която се труди,
е не че в черупките стиска
богатство, а че е за други.
Това, че си мида в морето,
не значи че имаш и перла.
Успехът е дребна монета,
когато не се е пожертвал.